O Teatro Galego (1980-2000): Autores, Temas e Institucións

O Teatro Galego de Finais do XX e Comezos do XXI

Temas e Autores dos 80 e dos 90

A aprobación do Estatuto de Autonomía (1981) supón a posta en marcha de institucións que posibilitan a creación dun *Centro Dramático Galego* (1984) e o establecemento dunha política cultural que ha de influír sobre a **produción** e o consumo de literatura dramática en Galicia.

Estes autores van **ter** unha dependencia respecto **ao** circuíto dos premios literarios, fundamentalmente os da *Escola Dramática Galega*, debido á falta de **público** consumidor.

O Xurdimento das Compañías Estables

Este vai ser o período onde xorden as compañías estables de teatro.

• Nos 70: *Artello*, *Ítaca*, a *Escola Dramática Galega*...
• Nos 80: Consolídase e créase un tecido teatral básico e un asentamento profesional que vai callar en grupos como **Sarabela** e como grupo institucional o **Centro Dramático Galego**.

Despois da creación da **IGAEM** en 1990, aumenta o número de compañías ata un total **de 46** no ano 2000.

A Promoción de 1980: Autores e Contexto

Son autores nados arredor da década de 1950 e sitúan a súa obra nos derradeiros anos do franquismo e no nacemento da Galicia autonómica.

Características da Promoción dos 80

• Frecuente recurso **ao** metateatro.
• Teatro culturalista cun forte compoñente simbólico e irónico.
• Rexeitamento **das** formas abertamente lúdicas e presenza dun humor á beira do absurdo.
• Procesos de abstracción e xeneralización **levan** a unha anonimia dos personaxes.

Autores Destacados

Autores desta promoción:

• **Miguel Anxo Fernán-Vello** con *“Cuarteto para unha noite de verán”*
• **Cid Cabido** con *“Copenhague”*
• **Suso de Toro**

A Xeración dos 90: Trazos Xerais e Innovacións

Son autores que nacen arredor dos 60 e os **trazos xerais** son:

Traxectoria e Estilo da Xeración dos 90

• Menor carga simbólica.
• Preferencia pola intertextualidade.
• Coidado na estrutura da peza.
• Redescuberta da comedia como modelo xenérico.
• Converxencia entre literatura dramática e espectáculo.
• Dúas tendencias iniciadas no Grupo Abrente: o neorruralismo e a intertextualidade.
• Primacía do carácter lúdico sobre o transcendental.
• Cultivo da comedia e do teatro histórico.

Autores Representativos

Podemos citar **aos** seguintes autores:

• **Cándido Pazó**
• **Miguel Anxo Murado** con *“A grande noite de Fiz”*