Cultura de Guerra: Percepcións, Legado e Narrativas Persoais dos Conflitos

Cultura de Guerra: Percepcións e Legado nos Conflitos

Definición e Persistencia da Cultura de Guerra

A cultura de guerra é o conxunto de percepcións e valores asociados colectivamente a unha experiencia de guerra, considerada compartida por un amplo segmento da poboación de excombatentes. Ese conxunto de percepcións, sobre a maneira de facer a guerra, sobre a retagarda, etc., pode ter vixencia tempo despois de que un conflito remate. Despois do armisticio de 1918, moitos dos combatentes en vías de ser desmobilizados non se converteron en civís da noite para a mañá, senón que seguiron mantendo moitos dos valores, costumes, etc., adquiridos durante o seu tempo de socialización na guerra. Mesmo eses valores poden impregnar a cultura política e a mentalidade dunha xeración enteira.

Fontes Primarias para Comprender a Experiencia Bélica

Documentos Persoais Relevantes

Entre as novas fontes para o seu estudo, destacan:

• Memorias
• Cartas
• Diarios de guerra

Autobiografías: Entre a Verdade Persoal e a Construción Narrativa

As autobiografías, ao igual que as memorias, tamén presentan unha relación tensa e ambigua coas biografías. Verdade ou construción? Eis un vello dilema. Xeralmente, as autobiografías escríbense para que as lean os familiares, e as experiencias de guerra son moi difíciles de transmitir. Da mesma maneira, hai tabús que son obvios nas memorias e que tamén se presentan nas autobiografías, aínda que en menor medida nos diarios.

Testemuños e Egodocumentos: A Voz do Individuo na Historia

Que son os Testemuños?

Os testemuños defínense como “calquera documento no que un autor explícito, un eu subxectivo, trata sobre si mesmo”. Exemplos inclúen:

• Cartas
• Diarios
• Memorias (éditas e inéditas)
• Lembranzas
• Autobiografías

Nun senso amplo, coñécense como “Egodocumentos”.

Biografías: A Reconstrución Historiográfica

Pola contra, as biografías (individuais ou corais) son xéneros historiográficos, é dicir, transmiten a historia de terceiros, por parte de terceiros. Os egodocumentos dunha persoa ou dos membros dun grupo son unha fonte central de pescuda biográfica. Ademais, serven de fonte para investigacións centradas na experiencia, na vida cotiá, na transmisión da memoria, etc., relacionadas coa guerra, a violencia, os exércitos e a súa relación coa sociedade.

Memorias: Espazos de Lembranza e Memoria Colectiva

As memorias son tamén “lugares da lembranza” que se integran na memoria colectiva. Reflicten os valores correntes ou dominantes no momento en que se escriben, así como a relación do biografado/autor co seu pasado. Isto implica o risco de que se esaxere e idealice, pero tamén de que acentúe a súa distancia, con ironía ou escepticismo, respecto do que fixo no pasado.