Explorando el Concepto de Cultura: Orígenes, Evolución y Significado

Na actualidade, abúsase moito do termo “cultura” xa que se utiliza en moitos sentidos. Etimoloxicamente, a palabra procede da forma latina “colere” que é “cultum” de onde procede a palabra “agricultura”.

Pola súa banda, a R.A.E., define o termo cultura en base a tres acepcións, pero a nós, a que nos interesa é a seguinte:

Do latín cultura: cultivo, conxunto de coñecementos que permiten a alguén desenvolver o seu xuízo crítico, conxunto de modos de vida e costumes, coñecementos e grao de desenvolvemento artístico, científico, industrial, nunha época, grupo social e culto relixioso.

En canto ás concepcións antropolóxicas, a cultura refírese ás técnicas productivas, ás formas de organización social, as ciencias relixiosas, aos códigos morais, aos costumes e ás festas.

Edgar B. Taylor e Malinowski, empregan o termo de cultura referido ás actividades, ós procedementos, ós valores e ás ideas que se transmiten polo aprendizaxe.

Por outro lado, existe unha contraposición entre natureza (physis) e a cultura (nomos).

A physis é a forma innata na que crecen animais e plantas, e o nomos é o correlato entre natureza e cultura, fai referencia ás opinións ou crenzas colectivas, aos costumes sociais mantidos por unha sociedade e transmitidos de xeración en xeración e á lei. Foi moi empregado polos Sofistas.

Platón e Aristóteles consideraban o home como un animal ou ser racional porque o home resolve os seus problemas da polis a través do diálogo (logos) e os animais resólvenos a través da forza.

A democracia, aparece por primeira vez en Grecia nas ágoras de cidades como Atenas, pero para poder participar democraticamente nelas, hai que ser cidadán grego, varón, libre e saber falar grego. O status da época estaba formado en primeiro lugar polos varóns, en segundo lugar polas mulleres e escravos e por último, os animais. Tanto Platón como Aristóteles apelaban á physis para demostrar que os varóns eran superiores.

As definicións de cultura subliñan o carácter social e adquirido, opoñéndose ao innato, á natureza, xa que a natura é aquilo que se ten ou que está determinado xa ao nacer, o conxénito.

En definitiva, a cultura é o mundo creado pola especie humana, en oposición ao natural, ao que existía antes da aparición da civilización. Mentres que a natureza pode modificarse aínda que pode verse complementada pola cultura.

A cultura, equivale ao aprendizaxe, é o proceso por medio do que a información non herdada é adquirida pola cultura e almacenada pola memoria a longo prazo. Pode ser individual ou social.