Funcionamento Interno do PC: Memoria Caché, BIOS e Conectividade

Diferenza entre Caché Interna e Externa

A memoria caché é fundamental para o rendemento do microprocesador, dividíndose en dous niveis principais:

Caché Interna (L1)

• Está dentro do núcleo do microprocesador.
• É utilizada para acceder a datos importantes e de uso frecuente, garantindo unha velocidade de acceso máxima.

Caché Externa (L2)

• É máis lenta que a L1, pero significativamente máis rápida que a memoria RAM principal.
• Está no microprocesador, pero non no seu núcleo, actuando como un intermediario entre a L1 e a RAM.

Memoria Virtual: Optimizando a RAM

Cando a memoria RAM dispoñible é escasa, a memoria virtual entra en acción. Este mecanismo move datos da RAM a un espazo no disco duro coñecido como ficheiro de paxinación, liberando así RAM para que o equipo poida completar as tarefas en curso. É importante destacar que canto máis grande sexa a RAM do equipo, máis rápido se executarán os programas, xa que se reduce a necesidade de recorrer á memoria virtual.

Chequeo da BIOS: O Arranque do Sistema

A BIOS (Basic Input/Output System) é un programa esencial que reside nunha memoria especial inserida nun chip da placa base do ordenador, sendo de tipo firmware. A súa función principal é iniciar e probar o hardware do sistema antes de cargar o sistema operativo. O proceso de chequeo da BIOS segue unha serie de pasos:

1. A BIOS chequea todos os compoñentes de hardware críticos: tarxeta gráfica, memoria RAM, teclado, rato, discos duros e disqueteiras. Se atopa algún fallo, avisa mediante unha mensaxe en pantalla ou mediante bips de alarma. Este chequeo inicial chámase POST (Power-On Self-Test).
2. Se o POST non detecta problemas, o arranque continúa. A BIOS busca o software da tarxeta gráfica e inicia a visualización en pantalla. A información sobre esta tarxeta gráfica móstrase brevemente, seguida da información da BIOS referida ao fabricante e á versión.
3. Inícianse outras probas do sistema, incluída a verificación da cantidade de RAM. As mensaxes de erro que xurdan presentaranse en pantalla.
4. A continuación, a BIOS comproba os dispositivos presentes coas súas características: unidades de disco, CD-ROM, etc.
5. Detéctanse e configúranse os dispositivos Plug and Play.
6. A BIOS busca o sistema operativo nos dispositivos de arranque configurados.
7. Finalmente, a BIOS carga o sistema operativo e pásalle o control para que o ordenador poida iniciar completamente.

BIOS Setup: Configuración Avanzada do Sistema

O BIOS Setup é un programa de configuración gravado dentro do propio chip da BIOS. Permite ao usuario acceder e modificar diversos parámetros do sistema para variar os modos de transmisión e o recoñecemento ou non de dispositivos no PC. As funcións máis importantes que se poden configurar inclúen:

• Recoñecemento automático de discos duros e unidades ópticas.
• Activación e desactivación de disqueteiras.
• Actualización de data e hora do sistema.
• Definición da orde de arranque do ordenador (por exemplo, desde USB, disco duro, CD-ROM), entre outras.

Portos do Ordenador: Conectividade Externa

Os portos son interfaces que permiten a conexión de dispositivos externos ao ordenador. Os tipos máis comúns son:

• Porto Serie: Transmite os datos bit a bit, de forma secuencial.
• Porto Paralelo: Transmite 8 bits de datos simultaneamente. Ofrece velocidades típicas de 2,4 Mb/s e ata 16 Mb/s.
• Porto USB (Universal Serial Bus): Un estándar de conexión versátil e amplamente utilizado para unha gran variedade de periféricos, coñecido pola súa facilidade de uso e altas velocidades de transferencia.