Mecanismos de Rede: Cookies HTTP e a Evolución das Cabeceiras IPv4 a IPv6

O Mecanismo das Cookies no Protocolo HTTP

O protocolo HTTP non ten estado; cada petición dun obxecto non ten en conta as anteriores. Por exemplo, se queremos comprar algo, ao entrar na páxina do carro, o sistema non recorda o produto que eliximos na páxina anterior. Para dotar a HTTP de estado e poder seguir o que o usuario fai nas páxinas, creáronse as cookies.

Funcionamento e Utilidade das Cookies

Cando se entra nunha páxina, o servidor pode escribir un número identificativo nun arquivo no computador do usuario, usando a opción Set-Cookie na resposta HTTP. Desta maneira, o usuario garda nun arquivo o nome da páxina visitada e o número.

Cando o usuario volva facer unha petición ao servidor, enviaralle o arquivo de cookies (en principio, manda todas as cookies, aínda que se pode engadir unha opción á cookie para que só se envíe se se conecta a unha páxina determinada). O servidor web pode usar este número do arquivo de cookies para gardar nunha base de datos información sobre un usuario concreto, desta maneira sabe o que fai na páxina.

(Nota: O funcionamento pode ser ilustrado mediante un diagrama de liña de tempo que mostre o intercambio de peticións e respostas entre o cliente e o servidor, incluíndo o envío da cabeceira Set-Cookie e o posterior envío da cabeceira Cookie.)

Tipos Principais de Cookies

Hoxe en día, este mecanismo é algo máis complexo. Existen, polo menos, tres tipos principais de cookies:

1. Cookies de Sesión: Bórranse ao pechar o navegador. Serven para identificar usuarios, carros da compra e funcionalidades esenciais das páxinas.
2. Cookies Propias (ou de Primeira Parte): Son as que usa cada páxina, servidor ou empresa para recordar aos seus usuarios entre sesións.
3. Cookies de Terceiros: Son cookies de páxinas, servidores ou empresas que non estamos a visitar directamente, pero que venden os seus servizos a outras páxinas ou servidores. Utilízanse para rastrexar a actividade dun usuario entre páxinas de distintas empresas, con fins de publicidade, estatísticas, etc.

Descrición das Cabeceiras IP (IPv4 e IPv6)

Para comprender o funcionamento do protocolo IP, é fundamental ter claros os campos que compoñen as súas cabeceiras. Non é necesario saber a orde ou o número de bits exactos que ocupa cada un, pero si é importante coñecer a súa función, xa que isto define o funcionamento do protocolo IP.

a) Campos Esenciais da Cabeceira IPv4

A cabeceira IPv4 contén campos cruciais para o enrutamento e a xestión de paquetes:

• TTL (Time To Live): É fundamental saber que existe o TTL, xa que os paquetes teñen un número de saltos limitado.
• Suma de Comprobación (Checksum): Utilízase para evitar erros na cabeceira, e é necesario recalculala en cada salto.
• Flags de Fragmentación: Existen porque a fragmentación é unha característica de IPv4.
• Identificación e Tipo de Servizo: Os paquetes identifícanse e poden levar información sobre o tipo de servizo (QoS), etc.

b) Campos da Cabeceira IPv6

(Nota: A descrición detallada dos campos de IPv6 debe incluír elementos como a Versión, Clase de Tráfico, Etiqueta de Fluxo, Lonxitude de Carga Útil, Seguinte Cabeceira e Límite de Saltos.)

c) Principais Diferenzas entre Datagramas IPv4 e IPv6

En IPv6, o deseño simplifícase e mellórase, eliminando certas complexidades presentes en IPv4:

• En IPv6, desaparece a segmentación (fragmentación) e a comprobación de erros (checksum da cabeceira).
• O campo TTL é substituído polo Límite de Saltos (Hop Limit).
• Engádense cabeceiras opcionais (ou de extensión) para funcionalidades adicionais.