Modelo OSI: Funcionamento da Capa de Aplicación e Transmisión de Datos

A Capa de Aplicación no Modelo OSI: Servizos e Funcionalidades Esenciais

A capa de aplicación contén unha variedade de protocolos (aplicacións) que se precisan frecuentemente nas redes de computadores. Un exemplo claro da súa importancia xorde cando se desexa traballar cun editor orientado a pantalla nunha rede con diferentes tipos de terminais. Cada un destes terminais pode ter distintas formas de distribución de pantalla, secuencias de escape para inserir e borrar texto, e outras particularidades que xeran incompatibilidades.

Resolución de Incompatibilidades de Terminais

Este problema resólvese ao definir un terminal virtual de rede abstracto. Para iso, é preciso dispoñer dun software que permita o manexo de cada tipo de terminal, e así "traduza" as operacións que se fan no terminal virtual ao terminal real. Este software (SW) reside na capa de aplicación, facilitando a comunicación sen importar as diferenzas físicas dos dispositivos.

Transferencia de Ficheiros Eficiente

Outra función crucial da capa de aplicación é a transferencia de ficheiros entre máquinas. Distintos sistemas de arquivos teñen diferentes normas para denominar un arquivo, así como para representar a súa información, almacenalo, etc. A transferencia destes arquivos entre dous sistemas diferentes require da resolución destas incompatibilidades, tarefa que tamén xestiona esta capa.

Outros Servizos Esenciais da Capa de Aplicación

Ademais das funcionalidades mencionadas, a capa de aplicación soporta unha multitude de servizos fundamentais para a interacción do usuario coa rede, tales como:

• O correo electrónico.
• A entrada de traballo a distancia (acceso remoto).
• O servizo de directorio (como DNS ou LDAP).
• E moitos outros protocolos específicos de aplicación.

Transmisión de Datos no Modelo OSI: Un Percorrido Capa a Capa

A continuación, móstrase un exemplo de como poden transmitirse os datos mediante o emprego do modelo OSI, ilustrando o fluxo desde o proceso emisor ata o receptor.

Fluxo de Datos do Emisor ao Receptor

O proceso emisor ten uns datos que desexa enviar ao proceso receptor. Este entrega os datos á capa de aplicación, a cal engade entón unha cabeceira de aplicación (AH = Application Header). A capa de aplicación entrega o elemento resultante á capa de presentación, e así sucesivamente. É importante salientar que a capa N-1 non ten que saber como é o protocolo da capa N; considera os datos, a cabeceira e a cola (se esta existe) como un todo.

Este proceso séguese repetindo ata que os datos alcanzan a capa física, lugar onde efectivamente se transmiten á máquina receptora. Na outra máquina, vanse quitando unha a unha as cabeceiras e as colas, a medida que os datos se transmiten ás capas superiores, ata que finalmente cheguen ao proceso receptor.

Figura 4.3: Comunicacións entre niveis segundo o modelo OSI.

A Perspectiva Virtual da Transmisión

A idea fundamental é que, se ben a transmisión efectiva de datos é vertical (a través das capas da mesma máquina), cada unha das capas está programada coma se realizase unha transmisión en horizontal (directamente coa súa capa par na máquina remota). Por exemplo, cando a capa de transporte obtén unha mensaxe da capa de sesión, asígnalle unha cabeceira de transporte e a envía á capa de transporte receptora. Desde o punto de vista desta capa, o feito de que debe realmente entregar a mensaxe á capa de rede da súa propia máquina é un detalle sen importancia, xa que de forma virtual pareceralle que se está conectando co outro lado.