A Nova Narrativa Galega: Renovación Literaria, Temas e Autores Clave

A Nova Narrativa Galega: Unha Renovación Literaria

Tras o labor desenvolvido polos autores de posguerra, nace unha nova xeración de narradores preocupados polas inquedanzas do seu tempo. Son os autores da chamada Nova Narrativa Galega, un conxunto de obras editadas entre finais dos anos 50 e comezos dos 70, que inauguran un novo xeito de narrar. A Nova Narrativa Galega tomou o seu nome do Nouveau Roman francés, adaptándoo ao contexto concreto de Galicia, para superar a tradición literaria dos continuadores do Grupo Nós e a influencia dos movementos dominantes na literatura española. Supuxo a europeización da literatura galega.

Características Principais

Temática

Desde o punto de vista temático, intentaron reflectir nas súas obras a situación alienante vivida pola xente por mor da ditadura, a industrialización e a sociedade de consumo. Eran historias nas que predominaba a sensación de soidade, terror e angustia, protagonizadas por personaxes anónimos.

Técnicas Narrativas

Desde o punto de vista técnico, para representar con maior credibilidade esa realidade sentida como deshumanizada, os nosos escritores abandonaron o tradicional narrador omnisciente e puxeron en práctica múltiples puntos de vista: o narrador-protagonista, o narrador observador, o monólogo interior, o multiperspectivismo. Empezouse a xogar co tempo subxectivo e non lineal (saltos no tempo, tanto cara adiante como cara atrás), e a subxectividade adquire un sentido simbólico.

Autores Destacados

Xosé Luís Méndez Ferrín

Naceu en Ourense en 1938. Despois de estudar en Compostela, licenciouse en Madrid e alí cofundou o grupo de poesía Brais Pinto, de tendencia nacionalista de esquerdas. Sufriu o cárcere por motivos políticos en 1969 e 1972. Na actualidade é Catedrático de Literatura na Universidade de Vigo.

Obras destacadas na Nova Narrativa:

• Percival e outras historias: Catorce relatos nos que se mestura o fantástico co real e nos que atopamos elementos misteriosos.
• Temas principais nesta obra: a violencia, o odio, o terror e a morte.
• O crepúsculo e as formigas: Mestura do real e do imaxinario.
• Características: Ambiente lúgubre no que os personaxes se dirixen a un tráxico destino.

Temas recorrentes na súa obra inicial:

• A violencia
• A morte
• A pobreza
• Os seres marxinados

Procedementos técnicos empregados:

• Estrutura epistolar
• Monólogo interior
• Ruptura temporal
• Técnica cinematográfica

Méndez Ferrín continuou a súa prolífica carreira con obras fundamentais como Arraianos ou No ventre do silencio.

Carlos Casares

Naceu en Ourense en 1941, na cidade das Burgas, onde coñeceu a Vicente Risco. Estudando Filosofía e Letras en Santiago, trabou amizade con Ramón Piñeiro. Foi deputado no Parlamento Galego. A obra deste autor marca un punto de inflexión na Nova Narrativa Galega. O experimentalismo técnico ponse ao servizo da denuncia social:

Obras destacadas na Nova Narrativa:

• Vento ferido: Doce relatos nos que os espazos e personaxes están baseados na realidade galega.
• Temas: Xiran arredor do sufrimento vital nunha realidade social hostil.
• Técnica: Prodúcese un xogo cos planos temporais.
• Cambio en tres: Novela que relata a historia dun emigrante galego en Francia.
• Técnica narrativa: Mestúrase o narrador en 1ª persoa (testemuña) co narrador en 3ª persoa, e bótase man do monólogo interior.

Moitos integrantes da Nova Narrativa Galega que seguiron escribindo máis tarde abandonaron parcialmente esta tendencia experimentalista inicial.

Casares escribiu moitas outras obras importantes posteriormente, como Amor de Artur.

Outras obras de Casares (posteriores a 1970):

• Xoguetes para un tempo prohibido
• Ilustrísima
• Os mortos daquel verán

Outros autores e obras relevantes da Nova Narrativa

• Gonzalo Rodríguez Mourullo: Nasce un árbore e Memorias de Tains
• Camilo G. Suárez-Llanos (Camilo González Suárez-Llanos): Lonxe de nós
• María Xosé Queizán: A orella no buraco
• Xohana Torres: Adiós, María