Rosalía de Castro y el resurgimiento de la literatura gallega

Rosalía de Castro: vida y obra

ROSALÍA DE CASTRO: Nace en Santiago de Compostela en 1834. Filla de unha fidalga vida a menos e dun crego. Viviu coa súa tía paterna na aldea de Ortoño onde coñecerá a vida rural galega. 1850-->vai a vivir coa nai a Santiago comeza os seus estudos e contacta coas actividades culturais promovidas polo liceo da cultura onde coñece a Aurelio Aguirre e a Eduardo Pondal. 1856 trasládase a Madrid e comeza a publicar os primeiros libros. Alí casa con Manuel Murguía, co que tivo 8 fillos. Polo traballo de Manuel residiron en varias localidades galegas e de fóra, definitivamente acaban na Casa da Matanza (Padrón) a partir de 1875. Mprre de cancro(1891), é soterrada no ceminterio de Adina(Iria Flavia) 1891 os restos son trasladados ao Panteón dos Galegos Ilustres. antes de morrer ordenou aos fillos destruír todos os textos non publicados. Obras: Aínda que comezóu como novelista en castelán, Rosalía destacou como poeta. Publicou en castelán o poemario En las orillas del Sar e en galego as seguintes obras: Cantares gallegos(1863)-poesía-Formada por glosas de cantares populares Follas novas(1880)-poesía-Obra de temática intimista e social. Cantares Gallegos:17 de maio de 1863 constituíu un firo na historia de Galicia pois inaugurou a literatura galega contemporanea *Poesía costumista poemas de carácter descritivo e narrativo nos que se recrean estampas cotiás da vida labrega e crenzas relixiosas dominadas pola supertición e a resignación *Amorosa: Son poemas nos que emerxe o punto de vista popular conflitos acontecidos entre namorados. *Intimista: Poemas nos que emerxe a visión pesimista do amor, a dor ou a saudade da propia Rosalía Follas Novas Este libro foi publicado na Habana en 1880 aínda que estaba escrito moito antes I.Vaguedás II.Do íntimo III.Varia *Tipo de poesía: Poesía subsectiva:intimista(desacougo e antigustia existencial) Temas: Dor existencial, saudade, paso do tempo, morte, complexo de Polícrates (o medo a felicidade polo prezo de pagar a de tristura) III.Varia IV.Da terra V.As viúvas dos vivos e as viúvas dos mortos *Tipo de poesía: Poesía obsectiva: crítica social *Temas:Denuncia a pobreza dos labregos, a emigración ou a situación das mulleres no rural.

Galego medio: os séculos escuros

GALEGO MEDIO:O SÉCULOS ESCUROS: A lingua galega: A resistencia do pobo: Chamamos séculos escuros ao longo período en que non houbp producción literaria en galego, debido a acontecementos políticos que provocanron a implantación da lingua castelá. A élite dominante impuxo a lingua castelá como lingua da Administración, da Igrexia e da Educación. A lingua galega se ruralizou e dialectizou. Mostras literarias: Durante os séculos escuros desapareceu case por completo a literatura galega ao desaparecer a lingua do país do ámbito escrito. Porén, consérvanse algunhas mostras literarias en galego: *pesía:-sonetos renacentístas e barrocos.-Poemas das festas minervais-Décimas ao apóstolo santiago *prosa:-relazón de carta executoria a Pedro Pardo de Cela. *teatro:-entremés famoso sobre a pesca do río miño (Poesía culta) *poesía:Pansoliñas -Pranto da Frouseira -Saqueo de Cangas polos turcos -Cantigas de traballo nas diferentes estacións *prosa:-Contos e lendas populares *teatro:-Representacións ligadas a festividades relixiosas (Corpus, Nadal) ou profanas (entroido) A ilustración (XVIII) A situación comeza a mudar no ámbito da intelectualidade, xa que en Galicia houbo un importante núcleo de ilustrados que pretendían unha mellora integral da sociedade galega. Destacan o padre Freixoo, que demostrou unha forma corrupta do castelán senón ir mán xemelgo do portugués, e o padre Sarmiento, que defendeu o uso do galego no ensino,na igrexia e na administración, e tamén foi un gran recopilador de léxico galego.Escribíu o Coloquio de 24 gallegos rústicos.Prerrexurdimento(XIX) chámase así ao período que vai de 1808 a 1863. Isto é dende a invasión das tropas napoleónicas até a publicación da primeiraobra integramente en galego, Cantares Gallegos(Rosalía de Castro). Nas primeiras décadas de estes séculos escribíronse textos en prosa de carácter propagandístico, chamados de alzamento contra a invasión dos franceses, de defensa as ideas liberais, etc. Tamen houbo outros textos de literatura de circuntancias, como a obra de teatro A casamenteira(1842)(Antonio Benito Fandiño) Os precursores: A partir de 1833 Galicia quedou dividida nas catro provinciasactuais fronte as 7 do antigo reino, este fenómeno provocó o provincialismo que buscaba a Galicia como única, ligado con esto créase a literatura do momento , denomínanse precursores(escritores comprometidos coa defensa do galego e coa recuperación dacultura galega que publicaron textos literarios, sobre todo poéticos e en galego. Xoán Manuel Pintos(1811-1878): o primeiro texto de literatura galega contemporanea(algunhas páxinas escritas en castelán ou latín) Ten o obxectivo do aprendizaxe da lingua galega Francisco Añón(1812-1878): Foi un polífico poeta cuxa obra está dispersa por piblicacións da época. Escribiu poemas de carácter costumista e reinvicativo, como o himno patriótico A GALICIA (especialmente relevante para o desenvolvemento da literatura galega destes anos)