Alfa erradiazioa
Clasificado en Física
Escrito el en 
vasco con un tamaño de 3,98 KB
Erradioaktibitate naturalaren fenomenoa deskribatzea:
XX.Mende bukaeran, Becquerel saiakuntza batzuen bidez, ondokoaz konturatu zen:
-Erradioaktibitatea, erradiazio boteretsuak igortzeko gorputz erradioaktiboek duten propietatea da; gorputz opakoak zeharkatzeko, airea ionizatzeko, plaka fotografikoak inpresionatzeko eta zenbait sustantzia kitzikatzeko.
Handik gutxira Marie Curie-k erradioaktibitatea izena proposatu zuen.
Aurkitu eta gutxira elementu erreadioaktibo berriak aurkitu ziren. 40 elementu erradioaktibo baino gehiago ezagutzen dira.
Substantzia erradioaktiboek igorritako erradioazioak α, β eta γ motakoak dira:
Erradiazioa α:
-Helioen nukleoak dira.
-Nukleo batek α partikula bat igortzen duenean geratzen den nukleoa ez da jatorrizkoaren berdina; sistema periodikoan 2 leku ezkerretara kokatua dagoen elementu kimikoari dagokio.
-Desintegrazio Soddyren legearen bidez adierazten da.
-Materian sartzeko ahalmen txikia.
-Ionizatzeko ahalmen handia.
Erradiazioa β-:
-Elektroi bizkorrak dira.
-Neutroien desintegrazioaren bidez sortutakoak.
-Desintegrazioa Fajans-en legearen bidez adierazten da.
-Nukleo Batek β partikula bat igortzen duenean geratzen den nukleoa ez da Jatorrizkoaren berdina; sistema periodikoan leku bat eskuinera kokatua.
-Β- erradiazioa indar nuklear ahula.
-Materian Sartzeko ahalmena α-rena baino handiagoa.
-Ionizatze Ahalmen txikiagoa dute α baino.
Erradiazioa γ:
-Oso Maiztasun handia duten uhin elektromagnetikoak dira eta materiarekin bat egiten Dutenean oso energia handiko fotoien modura jokatzen dute.
-Nukleoak Kitzikapena galtzen du.
-Materian Sartzeko ahalmen handia dute.
-Ionizatze Ahalmen txikikoak dira.
Erradiazio erradioaktiboetan Energiaren kontserbazioaren, momentu linealaren, momentu angeluarraren eta Karga elektrikoaren legeak betetzen dira.