Begiaren funtzionamendua

Begien helburua objektuen irudi estimagtikoak eta akatsik gabekoak sortzea edo eskaintzea da. Begien forma ia esferikoa da, eta ikusmen-eremu zabala dute, 180º-koa edo fikapena oso bizkor aldatzeko gai dira hurbil eta urrun dauden gauzak ikusteko egokituz eta bereizken ahalmena handia dute.--begia argazki

Kornea: Begia inguratzen duen mintz erresintentearen esklerotika izeneko atal garfen da. Argia korneatik barneratzen da.

Kristalinoa: Lente konbergentearen forma duen gorputz biguna da

Erretina: Begiaren barnealdea estaltzen duen mintza da. Bertan proiektatzen da objektuaren irudia. Argiaren eraginpean snetikorrak diren hainbat zelula-geruzak osatzen dute.

Objektuei dagokienez ikusten dugun tamaina, erretinan eraturiko irudiaren (errela eta buruz beherakoa) tamainaren araberako da: objektua zenbat eta hurbilago egon, irudi hori hainabt eta handiagoa izango da: eta zenbat eta urrunago egon, irudia hainbat eta txikiagoa--bibegi.

Gure begia honako elemnetu hauke osaturiko sistema optiko modura har daiteke: dioptrio esferiko bat, kornea izenekoa, eta lente bat, lente konbergentearen forma duen gorputz biguna, kristalinoa izenekoa. Normalean, infinituan fokaturik dago; horregatik, infinitua urruneko puntua dela esan ohi dugu. Objektu hurbil batean fokatzeko, gihar zilarrak izkurtu egiten dira era horretan kristalinoaren forma aldaraziz, eskerikoago bihurtuz, eta distatnzia fokala eta kurbadura erradioa-txikiagotuz.

Fokatze-gaitasun horri egokitzapena deritzo. Horri esker, giza begia begitik 25cm-ra dauden objektuak argi eta garbi ikusteko egokitu daiteke. Puntu horri begiaren puntu hurbila deritzo.