Biomoléculas e Sales Minerais: Funcións Esenciais na Célula

Sales Minerais: Estrutura e Funcións Biolóxicas

Os sales minerais atópanse nos seres vivos en cantidades comprendidas entre o 1% e o 5%. Poden atoparse de dúas formas:

• En forma sólida ou precipitada: Orixinan estruturas esqueléticas e de suxeición. Exemplo: CaCO₃ (carbonato de calcio) constitúe o esqueleto de moluscos.
• En disolución:
  • Actúan como sistemas tampón, controlando as variacións do pH.
  • Manteñen o equilibrio osmótico.
  • Regulan accións específicas: activación de enzimas, transmisión do impulso nervioso, contracción muscular, coagulación sanguínea, etc.

O Equilibrio Osmótico e a Ósmose

Os sales minerais disoltos son cruciais para o mantemento do equilibrio osmótico.

Definición de Ósmose

A ósmose é o fenómeno no que se produce o paso ou difusión dun disolvente a través dunha membrana semipermeable (que permite o paso de disolventes, pero non de solutos) dende unha disolución máis diluída a outra máis concentrada, coa finalidade de equilibrar as concentracións.

A membrana plasmática da célula considérase semipermeable, polo que as células deben permanecer en equilibrio osmótico cos líquidos que as rodean. Se este equilibrio se rompe, poden xurdir problemas de turxencia ou plasmólise, que levan á morte celular.

Tipos de Disolucións e Efectos Celulares

As disolucións extracelulares poden ser:

• Isotónicas: Cando as concentracións dos fluídos extracelulares e intracelulares son iguais.
• Hipertónicas: Se os líquidos extracelulares aumentan a súa concentración de solutos, vólvense hipertónicos respecto á célula. Esta perde auga, deshidrátase e pode chegar a morrer.
  • Plasmólise: Proceso de saída de auga das células debido a fenómenos osmóticos desfavorables.
• Hipotónicas: Se os medios extracelulares se dilúen, vólvense hipotónicos respecto á célula. A auga tende a entrar, as células ínchanse, vólvense turxentes, chegando incluso a estoupar.
  • Turxencia ou Turxescencia: Proceso de entrada de auga nas células debido a fenómenos osmóticos desfavorables.

Biomoléculas Orgánicas: Características Xerais

As propiedades das biomoléculas orgánicas son:

• Son moléculas exclusivas da materia viva, formadas por cadeas hidrocarbonadas (C-H).
• Son moléculas lineais, ramificadas ou cíclicas, unidas por enlaces covalentes e un ou varios grupos funcionais.
• A maioría son macromoléculas (polímeros), formadas pola unión de moléculas máis sinxelas (monómeros).
• Todas realizan unha función importante dentro dos organismos vivos.

Lípidos: Composición, Propiedades e Funcións

Os lípidos son moléculas orgánicas formadas principalmente por C, O e H (e ás veces P e S).

Propiedades Físicas dos Lípidos

• Insolubles en auga (e disolventes polares).
• Relativamente untuosos ao tacto.
• Solubles en disolventes orgánicos (cloroformo, éter, benceno, etc.).

Funcións Fundamentais dos Lípidos

• Función Estrutural: Forman parte esencial das membranas celulares.
• Función de Reserva Enerxética: Almacenan gran cantidade de enerxía (almacenamento a longo prazo). Proporcionan o dobre de enerxía por gramo que os glícidos, tanto en animais (adipocitos) como en vexetais (sementes, froitos).
• Función Protectora: Actúan como axentes protectores de superficies limitantes co medio externo.
• Función Reguladora (Accións Específicas): Participan en procesos do metabolismo (funcións vitamínicas e hormonais).
• Illantes Térmicos.