Correntes Pedagóxicas e Pensadores Clave na Educación

Clasificado en Formación y Orientación Laboral

Escrito el en gallego con un tamaño de 3,17 KB

Correntes Pedagóxicas e Pensadores Clave

Naturalismo

  • Rousseau: Xulia ou a Nova Eloísa; O contrato social; O Emilio.
  • Pestalozzi: Como Xertrude ensina aos seus fillos; O libro das nais.
  • Fröbel: A educación do home.

Outros Pensadores e Obras

  • Dewey: Como pensamos; Democracia e educación; A escola e a sociedade.
  • Ferrer Guardia: Escola moderna; A escola moderna.
  • Neil: Summerhill.
  • Rogers: Pedagoxía institucional.

Desescolarización

  • Moduman: A aula sen muros.
  • Reimer: A escola morreu.
  • John Mott: Aprender sen escola.

Marxismo

  • Sujomlinsky: O meu corazón é para os nenos.
  • Makarenko: Poema pedagóxico.

Personalismo

  • Paulo Freire: Pedagoxía do oprimido.
  • Milani: Carta a unha mestra.

Análise Detallada das Correntes e Figuras

O Personalismo

O Personalismo quere deixar atrás o materialismo, resaltando o papel da persoa. Promove o ensino individual, a socialización e unha educación activa e invitativa. Pretende a educación persoal do ser humano.

Paulo Freire (Personalismo)

Membro da Teoloxía da Liberación (apostan pola relixión). Buscaba liberar ao individuo das opresións recibidas pola sociedade. Propuxo dous tipos de educación:

  • Bancaria: Pechada ao diálogo, á creatividade e á conciencia.
  • Liberadora: Recrea o coñecemento a través do diálogo.

A súa obra máis coñecida é Pedagoxía do oprimido.

Lorenzo Milani (Personalismo)

Cura obreiro que crea a Escola de San Donato para salvar do fracaso aos pobres no período obrigatorio. Non tiña material didáctico na escola; lían periódicos e axudaba aos alumnos a ser críticos na sociedade. Era unha escola libre; non había exames nin avaliacións. Permanecía aberta 12 horas todos os días do ano. A súa obra Carta a unha mestra foi escrita baixo a súa dirección polos alumnos de Barbiana.

Ferrer Guardia e a Escola Moderna

Ferrer Guardia (1859-1909)

É o promotor da Escola Moderna en Barcelona. Pretendía liberar o neno da ignorancia e a superstición, promovendo unha educación científica e racional. As súas características incluían:

  • Non exames, nin avaliacións, nin castigos ou recompensas.
  • Actividades en contacto e observación coa natureza.
  • Escolas mixtas nas clases.
  • Aulas cheas de material didáctico.
  • Escolas de adultos en horas nocturnas para que o proletariado do barrio progrese na sociedade.
  • Énfase na experimentación e o cientificismo.

Entradas relacionadas: