Datu-transmisioa eta Multiplexazioa: Oinarriak eta Teknikak

Datu-transmisioa: Oinarrizko Kontzeptuak

Datu-transmisioa komunikazio-sare bat erabilita, datuak puntu batetik bestera igortzea da. Komunikazio elektronikoan bi transmisio mota bereizten dira: analogikoa eta digitala.

Transmisio Analogikoa

Transmisio analogikoan, informazioa uhin modulatzaile baten bidez garraiatzen da, uhin eramaile analogiko batean txertatuz. Hiru uhin mota bereizten dira:

• Uhin modulatzailea: Igorri behar den informazio digitala.
• Uhin eramailea: Garraiorako seinale analogikoa.
• Uhin modulatua: Aurreko bi seinaleen batuketa.

Modulazio-teknika nagusiak hauek dira:

• Anplitude-modulazioa: Uhin modulatzaileak uhin eramailearen anplitudean eragiten dituen aldaketen bidezko modulazioa.
• Maiztasun-modulazioa: Uhin modulatzaileak uhin eramailearen maiztasunean eragiten dituen aldaketen bidezko modulazioa.
• Fase-modulazioa: Uhin modulatzaileak uhin eramailearen fasean eragiten dituen aldaketen bidezko modulazioa. Adibidez, 0 digitala 0 graduko desfasearekin eta 1 digitala 180 graduko desfasearekin adieraz daitezke.

Transmisio Digitala

Transmisio digitalak abantaila ugari eskaintzen ditu transmisio analogikoarekin alderatuta:

• Interferentzia gutxiago ditu.
• Seinale digitalak berreraiki daitezke, zarata eta distortsioa ezabatuz.
• Errore gutxiago gertatzen dira.
• Funtzio konplexuak inplementa daitezke.
• Zerbitzu desberdinak bidal daitezke aldi berean: ahotsa, datuak, irudiak, etab.

Multiplexazioa: Kontzeptuak eta Teknikak

Multiplexazioa ulertzeko, bi ideia bereizi behar dira:

• Transmisio-bidea: Fisikoa da.
• Transmisio-kanala: Transmisio-bidean egin daitezkeen konexio logikoak dira.

Multiplexazioa banda bakar batetik, aldi berean eta seinale bakar batean, bi seinale edo gehiago transmititzeko teknika da.

Multiplexazio-teknika nagusiak ondokoak dira:

• Maiztasun-zatiketan oinarritutako multiplexazioa (FDM)

  Teknika honetan, maiztasun-tartea bandetan zatitzen da; banda bakoitzari kanal logiko bat dagokio. Kanalen artean banaketa-banda bat egon behar da, interferentziarik ez izateko.

• Denbora-zatiketan oinarritutako multiplexazioa (TDM)

  Teknika honen bitartez, igorpen-denbora tarte berdinetan zatitzen da, kanal bakoitzak denbora-tarte bat duelarik. Transmisio-kanal bakoitzeko igorleak eta hartzaileak dagokien denbora-tartean soilik igortzen/jasotzen dute. Beraz, ezer igortzen ez badute, denbora-tartea alferrik galtzen da.

• Multiplexazio estatistikoa

  Aurreko multiplexazio moten akatsa transmisio-kanal bakoitzak banda-zabalera edo denbora-tarte finko bat izatea da. Kasu honetan, denbora-tartea edo banda-zabalera dinamikoki esleitzen da, informazio gehiago igorri behar duten estazioei denbora-tarte handiago bat esleituz. Kanal batek denbora gehiago behar badu, beste batena erabil dezake, honek behar ez badu.

• Uhin-luzera zatiketan oinarritutako multiplexazioa (WDM)

  Uhin-luzera desberdineko bi seinale edo gehiago zuntz optiko bera erabilita eta aldi eta noranzko berean transmititzeko teknika da.