Elektroien Garraio Katea eta Argitako Fase Aziklikoa

Elektroien Garraio Katea eta Fosforilazio Oxidatiboa

Aurreko etapetan (glukolisian, pirubatoaren oxidazioan eta Krebs zikloan) erreduzitutako molekulak, NADH + H+ eta FADH2 koentzimak, sortu dira. Etapa honetan erreduzitutako molekula hauek oxidatzen dira haien elektroiak askatzeko.

Askatutako elektroi hauek konplexu ezberdinez osatuta dagoen arnas katera garraiatzen dira. Arnas katea 4 konplexuk osatzen dute; konplexu horiek proteina garraiatzaileen eta koentzimen multzoak dira, eta bakoitzak energia maila jakin bat du.

Elektroiak energia-maila handieneko konplexutik, energia-maila baxuagoa duen konplexu batera garraiatzen doa. Horrela, elektroiak azken elektroi hartzailera iritsi arte, oxigenoa.

Hipotesi kimiosmotikoa: Elektroiak oxigenora doazen bitartean askatutako energia arnas kateko osagai batzuek erabiltzen dute, H+ -a matrizetik mintz barneko gunera eramateko. Gradiente elektrokimikoaren eraginez, protoiek matrizera itzultzeko joera dute gradientearen noranzkoan; baina, mitokondrioaren barneko mintzak H+ -ekiko duen irazgaiztasuna dela eta, protoiak ATP sintasaren bidez baino ezin dira itzuli matrizera. H+ jarioak energia askatzen du ATP sintasan, eta horrek ADP-a fosforilatzeko eta ATP molekulak eratzeko erabiltzen du energia hori.

1. NADH+ H+ bakoitzeko, 3 ATP eratzen dira eta FADH2 bakoitzeko 2 ATP. FADH2-aren elektroiak energia-maila txikiagoan daude eta katean bahera sartzen dira.

2. ATP sintasek parte estatiko (F1) bat eta parte mugikor (F0) bat dute. Mintzean betan txertatuta dago, eta bertatik ardatz bat irteten da.

Lipidoen Katabolismoa

Triglizeridoek erregai organiko moduan, balio kaloriko handikoak direlako. Gramo bat koipe gramo bat gluzido edo proteina erretzen lortzen den energia baino gehiago lortzen da. Horregatik, energia-gordekin handia da. Hidrolisia zitosolean dauden lipasa entzima espezifiko batzuek katalizatzen dute.

Argitako Fase Aziklikoa (Z Eskema)

Fase honetan hiru prozesu gertatzen dira: uraren fotolisia, NADP-aren fotoerredukzioa eta ADP-aren fotofosforilazioa.

Argiak fotosistema II-ri erasotzean, horko itu-pigmentua, hau da, P680 klorofila, kitzikatu egiten da, eta bi elektroi ematen dizkio bere lehen elektroi hartzaileari. P680 klorofilak galdutako bi elektroi horiek ordezkatzeko, uraren fotolisia gertatzen da. Erreakzio hori tilakoideen barnealdean gertatzen da, eta bi protoiak (H+) tilakoidearen barnealdean geratzen dira.

Lehen hartzaileak garraio-kate elektroniko bati ematen dizkio elektroiak, eta azkenean, FSI-eko P700 klorofilari emango dizkio.

Fotosistema I-i argiak ematen dionean, horko P700 klorofilak bi elektroi ematen dizkio bere lehen elektroi hartzaileari, eta galdutako elektroi horiek, garraio-kate elektronikoak, fotosistema II-tik hartutakoekin ordezkatzen ditu.

FSI-eko lehen elektroi-hartzaileak elektroiak beste garraio-kate elektroniko batera tranferitzen ditu, eta kate elektroniko horrek, azkenik, NADP+ molekulari ematen dizkio, eta NADPH+ H+ molekulara erreduzitzen da. NADP+ entzimaren fotoerredukzio esaten zaio horri.

Tilakoidearen barnealdera protoiak sartzen direnez potentzial-diferentzia sortzen da tilakoidearen mintzaren bi aldeen artean. Protoiak ATP sintasaren bidez atera, eta ATP-aren sintesia gertatzen da, Mitchell kimiosmosiaren bitartez. ADP-aren fotofosforilazioa esaten zaio horri.

Argitako Fase Ziklikoa

Fase honetan, fotosistema I-ek hartzen du parte, ADP-aren fotofosforilazioa baino ez da gertatzen. Elektroien fluxu zikliko bat sortzen da eta, horren ondorioz, protoiak (H+) sartzen dira tilakoideen barnera. Gradiente elektrokimikoa ATP-a sintetizatzeko erabiltzen da.

Ilunpeko Fasea Edo Ase Biosintetikoa

Ilunpetako fasean, argitako fasean lortutako energia (ATP) eta NADPH koentzima erabiltzen dira materia organikoa sintetizatzeko. Ilunpetako fasea edo argiarekiko fase independentea esaten zaio ez duelako eguzkiaren argirik behar, eta ez ilunpetan egin behar delako. Prozesu ziklikoaren bitartez sintetizatzen dira karbono konposatuak fotosintesian.