Erromantizismoaren Musika Ezaugarriak
Clasificado en Música
Escrito el en vasco con un tamaño de 2,52 KB
Edukiari lehentasuna
Formari baino gehiago, emozioen adierazpena eta fantasia nagusitu ziren.
Harmonia eta kromatismoa
Modulazio, harmonia, kromatismo eta disonantzia aberatsak.
Doinuaren bilakaera
Garrantzi handia izaten jarraitu zuen, baina ukitu grinatsu eta lirikoagoa hartu zuen.
Orkestraren hazkundea
Asko handitu zen, batez ere haize-instrumentuen saila, eta orkestraren antolaera konplexu eta trinkoa finkatu zen.
Obraren batasuna
Leitmotiv-a, ideia finkoa edo sistema ziklikoa erabiltzen zituzten, ideia bat errepikatuz.
Akorde berriak
9. dunak eta lehendik zeudenak agertzen dira, kromatismo eta disonantziekin.
Kadentzien maiztasuna
Ez dira hain maizkoak.
Zentzu tonala
Urtzen da; ez da desagertzen, baina ez da argi ikusten.
Melodiaren intentsitatea
Oso intentsoa eta grinatsua da. Klasizismoan sinplea zen; normalean osorik aurkezten da, izaera motibikoa gutxi agertuz.
Motiboaren garrantzia
Motiborik ez badago, ezin da geratu Klasizismoan bezala.
Agogika eta dinamika
Intentsitatea ematen laguntzen dute.
Tenpoaren adierazpena
Lasaitasunaren eta/edo azkartasunaren graduak exageratzen dira.
Esaldi melodikoak
Ez dira hain erregular eta karratuak; simetria gutxiago erabiltzen da. Melodia zati txikietan banatzen da instrumentu ezberdinek jotzeko.
Erritmoa
Musika ez da oso aberatsa erritmikoki, Nazionalismoa heldu arte. Aldaketak agertzen dira: accelerando eta ritardando.
Erritmoaren konplexutasuna
Konplexuago eta libreago bihurtzen da. Batzuetan bi erritmo desberdin eta kontrastatu agertzen dira.
Dinamika eta matizak
Muturrak erabiltzen dira (pianissimo eta fortissimo). Matizek interes handia jaso zuten konpositoreengandik, ikur berriak eta legato bezalakoak agertuz.
Orkestraren hedapena
Asko handitu zen, metalezko instrumentuek garapen handia izan zuten (tronpa, tronboia, saxofoiak). Perkusiozko instrumentuak gehiago sartzen dira, efektu harmonikoak sortuz. Beethovenen 9. sinfonian ahotsa sartzen da (korua). Banakako jarrerek birtuosismoa ekarri zuten. Operan ere gertatu zen, obrei espresioa emateko (Pucciniri ez zitzaion gustatzen).
Forma tradizionalen bilakaera
Klasizismoko forma batzuk utzi eta beste batzuk eraldatzen dira. Sinfonia poema sinfoniko bihurtzen da. Orkestra sinfonikoa erabiltzen da. Forma txikiak eta lirikoak agertzen dira.