Erromantizismoaren Musika Ezaugarriak

Clasificado en Música

Escrito el en vasco con un tamaño de 2,52 KB

Edukiari lehentasuna

Formari baino gehiago, emozioen adierazpena eta fantasia nagusitu ziren.

Harmonia eta kromatismoa

Modulazio, harmonia, kromatismo eta disonantzia aberatsak.

Doinuaren bilakaera

Garrantzi handia izaten jarraitu zuen, baina ukitu grinatsu eta lirikoagoa hartu zuen.

Orkestraren hazkundea

Asko handitu zen, batez ere haize-instrumentuen saila, eta orkestraren antolaera konplexu eta trinkoa finkatu zen.

Obraren batasuna

Leitmotiv-a, ideia finkoa edo sistema ziklikoa erabiltzen zituzten, ideia bat errepikatuz.

Akorde berriak

9. dunak eta lehendik zeudenak agertzen dira, kromatismo eta disonantziekin.

Kadentzien maiztasuna

Ez dira hain maizkoak.

Zentzu tonala

Urtzen da; ez da desagertzen, baina ez da argi ikusten.

Melodiaren intentsitatea

Oso intentsoa eta grinatsua da. Klasizismoan sinplea zen; normalean osorik aurkezten da, izaera motibikoa gutxi agertuz.

Motiboaren garrantzia

Motiborik ez badago, ezin da geratu Klasizismoan bezala.

Agogika eta dinamika

Intentsitatea ematen laguntzen dute.

Tenpoaren adierazpena

Lasaitasunaren eta/edo azkartasunaren graduak exageratzen dira.

Esaldi melodikoak

Ez dira hain erregular eta karratuak; simetria gutxiago erabiltzen da. Melodia zati txikietan banatzen da instrumentu ezberdinek jotzeko.

Erritmoa

Musika ez da oso aberatsa erritmikoki, Nazionalismoa heldu arte. Aldaketak agertzen dira: accelerando eta ritardando.

Erritmoaren konplexutasuna

Konplexuago eta libreago bihurtzen da. Batzuetan bi erritmo desberdin eta kontrastatu agertzen dira.

Dinamika eta matizak

Muturrak erabiltzen dira (pianissimo eta fortissimo). Matizek interes handia jaso zuten konpositoreengandik, ikur berriak eta legato bezalakoak agertuz.

Orkestraren hedapena

Asko handitu zen, metalezko instrumentuek garapen handia izan zuten (tronpa, tronboia, saxofoiak). Perkusiozko instrumentuak gehiago sartzen dira, efektu harmonikoak sortuz. Beethovenen 9. sinfonian ahotsa sartzen da (korua). Banakako jarrerek birtuosismoa ekarri zuten. Operan ere gertatu zen, obrei espresioa emateko (Pucciniri ez zitzaion gustatzen).

Forma tradizionalen bilakaera

Klasizismoko forma batzuk utzi eta beste batzuk eraldatzen dira. Sinfonia poema sinfoniko bihurtzen da. Orkestra sinfonikoa erabiltzen da. Forma txikiak eta lirikoak agertzen dira.

Entradas relacionadas: