Euskal idazle gazteen poesia kontemporaneoa

PRESAKA

-Mikel Peruana Ansa-. 2003an kaleratuta “eguerdiz hizketan” poema liburuan (hau izan zen bere lehen obra). Lehen aldiz, gure adinarekin Urruzuno lehiaketarako idatzi zuen. Informatika ikasketak hasi zituen, kazetaritza utzita. 2013an, “Su Zelaiak” obrarekin Euskadi Saria irabazi. Sariari uko egin zion (300.000€). Lan honek Euskaldunek Frantzian zuen mundu gerran bizitako bizimodua. Desamodioa. Bere bikoteak utzi egiten diola azaltzen du eta triste dagoela. Bertso librea.

Bertso librea. Antolatuta daude (esaldi luzea+esaldi laburra). Laburretan=dramatismoa. Metafora prakak dira= galdutako amodioa sinbolizatuz. Metafora modernoa prakek bikotearen harreman sexualari erreferentzia. Lehen 3 ataletan islatutakoa= tristura. Azken atalean= itxaropena. Errepikak daude obrari erritmoa emateko “bezala daude oraindik”. 2naka doazen lerroen amaierak berdina “eu”-“ik”. Tituluan hitzak errimatuz “PResAKA”… “PRAKA”.

AZTARNAK

-Kirmen Uribe-. Ondarroan jaiotako idazle gaztea. Obra gutxi kaleratuta, argitaratutakoak altxorrak. Horien artean “Bilbao New York Bilbao”. Gaur egun iritzi artikulu ederrak ere idazten ditu. Desamodioa. Bikote baten hausketaren buruz. Bere bizitzari zentzua ematen zion pertsona galdu du. Poema bikoteka antolatuta. Esaldi bikoteek 3 bider errepikatzen den paralelismo bat eraikiz. 3 ideia ezberdin aipatzen dira, gero ideia nagusia osatzen dute. 3 espazio ezberdinetan kokatuz. Paralelismoaren bitartez metafora sortu. Gero eta garrantzi gutxiago emanez testuari: balea, karakola eta usaina.

AMODIOA

-Joseba Sarrionaindia-. Kartzelan egondako idazlea. Bozboragailu baten izkutatuta kartzelatik irtetzea lortu zuen. Gaur egun ezkutatuta bizi da. Mohamed Al-Kali izen moduan sinatu du obra. (berak sortutako pertsonaia).

Amodioa. Maitatzen duen pertsonarekin zerikusia. Bere “presentzia” alboan ez duenean asko tristetzen dela kontatzen du batez ere.

Bertso librea. Olerkia 2 ataletan banaturik= 1.atalean: neska nolakoa den deskribatzen du, hainbat metafora erabiliz.(lehenengo 6 lerroak). 2.atalean: “ni” pertsonak amodioarekiko sentitzen duen maitasuna adieraziz. (azken 2 lerroak).

Metaforak daude. Lehenik eta behin metafora sinestesikoa ageri da “goizean usaineko ahotsa”. Jarraian metafora antitesikoa “Desertuko erreka apala”. Metaforei amaiera emateko begien forma, ilearen leuntasuna eta eguzkia sartzerakoan egiten duen mugimendua. Egun batean desertuan ikusi ahal den paisaia deskribatzen du. Errepikak modu desberdinean eginez erritmoa eta musikaltasuna ematen dio poemari. ¿Eukabalgamendu? kasu bat ere badago, “baino” hitzaren bitartez, ohiko egituraren aldaketa eragiten du.