A Evolución da Música: Unha Viaxe Pola Historia e os Seus Períodos Clave

Hai dúas formas de crear: mellorar algo existente ou romper co establecido para facer algo diferente. A música evolucionou grazas a músicos que buscaron novas maneiras de compoñer. A música actual ten as súas raíces hai máis de cinco mil anos no leste do Mediterráneo. Coa invención da partitura, arredor do ano 1000, entramos na historia da música.

A Idade Media (500-1450)

A Idade Media (500-1450) é un período moi longo que abrangue desde a caída do Imperio Romano ata o descubrimento de América. A sociedade era feudal, e o poder residía nos nobres e nos altos cargos da Igrexa.

Música relixiosa na Idade Media

A música relixiosa compoñíase e interpretaba nos mosteiros e nas catedrais. Os intérpretes eran os monxes, que cantaban canto gregoriano a unha voz, sen pulsación e sen instrumentos.

Música civil na Idade Media

A música civil tocábase nos castelos, onde os trobadores compoñían cancións amorosas para as damas ou narraban, cantando, as aventuras dos cabaleiros na guerra. Os xograres interpretaban as composicións dos trobadores.

O Renacemento (1450-1600)

No Renacemento (1450-1600) xurdiu unha gran curiosidade por todo. Diminuíu o poder feudal, e as cidades e a actividade comercial gañaron protagonismo. Gustábase da música polifónica, a diferentes voces, e os instrumentos fóronse desenvolvendo, sendo moi variados.

Música relixiosa no Renacemento: división cristiá

A relixión cristiá dividiuse. A música protestante utilizaba os idiomas locais, con melodías claras e fáciles de recordar, e con todas as voces soando á vez, inspirada na música popular. A música católica continuaba a ser en latín e con composicións moi complicadas, con liñas melódicas que se enlazaban entre si: o contrapunto.

Música civil e centros musicais

A música civil era sensible, para escoitar nas casas, e máis ruidosa e festiva para ser tocada fóra, na rúa. A corte dos Reis Católicos converteuse nun importante centro de actividade musical. Editábanse cancioneiros con recompilacións de obras, como o Cancioneiro de Palacio.

O Barroco (1600-1800)

No Barroco (1600-1800), as grandes monarquías precisaban unha música grandiosa. Os reis vivían con todo o luxo posible en inmensos palacios. Precisábase música para celebrar batallas, vitorias e éxitos, que destacase o poder da corte e amenizase as súas grandes festas. A música relixiosa tamén tiña que ser grandiosa: Deus era tratado coma un rei.

Características e compositores do Barroco

A música barroca está chea de contrastes. Desenvolvéronse os instrumentos de corda, e os grandes músicos desta época foron Vivaldi, Bach e Händel.