Jainkoaren Ideia eta Balioen Transmutazioa Nietzscheren arabera
Clasificado en Filosofía y ética
Escrito el en
vasco con un tamaño de 3,57 KB
Jainkoaren ideia: bizitzaren antinomia ala osagarria?
Jainkoaren ideia historian zehar modu askotan ulertu da, eta eztabaida ugari eragin ditu. Tesiak, «Jainkoaren ideia bizitzaren antinomia gisa asmatu da», galdera sakonak azaleratzen ditu: Jainkoaren kontzeptua bizitzaren osagarria al da, ala kontraesan bat sortzen du? Testuinguru honetan, funtsezkoa da aldeko eta kontrako argudioak aztertzea.
Jainkoa bizitzaren kontraesan gisa
Jainkoaren ideia bizitzaren antinomia gisa ulertzea, askotan, erlijioan oinarritzen da. Erlijioek, batzuetan, bizitzaren sen naturalak arau moralen bidez mugatu dituzte. Friedrich Nietzschek, adibidez, Jainkoaren ideia bizitzaren aurkako kontraesan gisa deskribatzen du, fedea bizitzako plazeren ukapena legitimatzen duen iruzur bat balitz bezala. Ikuspegi horren arabera, Jainkoaren kontzeptua bizitza naturalaren aurkakoa da.
Jainkoa bizitzaren osagarri eta motibazio iturri
Bestalde, Jainkoaren ideia askorentzat bizitzaren osagarri eta motibazio iturri da. Erlijioak zentzu sakona eman diezaioke bizitzari, eta pertsonei zailtasunei aurre egiteko indarra eskaini. Adibidez, San Agustinek Jainkoaren maitasuna eta bizitzaren balioa uztartzen ditu, Jainkoa ez baita bizitzaren aurkakoa, baizik eta haren funtsezko osagarria.
Ikuspegi subjektiboa eta zentzuaren bilaketa
Azken finean, Jainkoaren ideiarekiko ikuspegia subjektiboa da eta testuinguruaren araberakoa. Galdera gakoa ez da Jainkoaren ideiak kontraesan bat sortzen duen ala ez, baizik eta nola eragiten digun bakoitzari zentzuaren bilaketan. Jainkoaren ideia bizitzaren antinomia gisa ikustea perspektiba interesgarria da, baina ez, inondik inora, bakarra.
Nietzscheren balioen transmutazioa
Nietzschek «balioen transmutazioa» aldarrikatzen du, hau da, balioen berrikuspen erradikala eta moraltasun tradizionalaren iraultza. Filosofian, balioek giza existentziari buruzko ikuspegi bat islatzen dute, eta filosofo alemaniarrak ikuspegi horiek zalantzan jartzea proposatzen du, mendebaldeko moral kristauaren oinarriak kritikatu eta gaindituz. Haren ustez, moral tradizionala dekadentziaren adierazpena da, bizitzaren aurkakoa eta ahuldadean oinarritua. Moral horrek gorputza, grinak eta bizitzaren sena gutxiesten ditu, askatasunaren eta sormen indibidualaren aurka eginez.
Moral esklaboa versus moral jauna
Nietzschek «moral esklaboa» deitzen dio sistema honi, non balio nagusiak umiltasuna, obedientzia eta sufrimendua diren. Honen aurrean, «moral jauna» aldarrikatzen du, bizitzaren sena, indarra eta sormen pertsonala baloratzen dituena. Balioen transmutazioa, beraz, prozesu bikoitza da:
- Balio zaharren suntsiketa.
- Bizitzaren aldeko balio berrien sorrera (indarra, grina, autoafirmazioa).
Horrek bizitza bera erdigunean jartzea esan nahi du, bere osotasunean baieztatuz.
Transmutazioaren ondorioak eta galdera berriak
Ondorioz, Nietzschek aldarrikatzen duen transmutazioa ez da soilik moral berri bat ezartzea, baizik eta balio guztiak zalantzan jarri eta ikuspegi kritiko bat garatzea. Proposamen honek askatasunaren eta autentikotasunaren alde egiten du, baina, aldi berean, galdera sakonak planteatzen ditu: zer balio eraiki behar ditugu transmutazioaren ostean? Nietzschek ikuspegi filosofiko eraldatzailea eskaintzen du, baina haren iradokizunek interpretazio eta aplikazio konplexuak dituzte.