Onda baten anplitudea maiztasuna
Clasificado en Física
Escrito el en 
vasco con un tamaño de 2,83 KB
Norabide berean baina aurkako noranzkoan hedatzen ari diren anplitude eta maiztasun bereko bi uhinen interferentziaz sortzen diren uhinei uhin geldikorrak deritze. Uhin-higidura ingurune mugatuetan (hodi itxi batean edo muturrean finkaturiko soka batean) hedatzean sortzen dira uhin
geldikorrak, ingurunearen muturretan sorturiko islapenen ondorioz.
Islapena gertatzean, islatutako uhina, jatorrizkoaren maiztasun eta
anplitude berdinak ditu, eta biak gainezartzean sortzen da uhin
geldikorra. Uhin geldikorrak, beraz, uhin-interferentziaren kasu
partikular bat da.
Uhin geldikorrek ez dute energia hedatzen; horregatik, esan ohi da
ez direla uhinak, zentzu hertsian esanda.
Uhin geldikorrak uhin mekanikoetan zein elektromagnetikoetan ager
daitezke.
Uhin geldikorretan puntu bakoitzak anplitude bat dauka, beti ere bere posizioaren araberakoa.
Puntu batzuetan anplitudea nulua da eta puntu horiei nodoak deritze, beste puntu batzuetan, aldiz, anplitudea maximoa da eta puntu horiek sabelak dira. Tartean, anplitude desberdinetako puntuak daude.
Gainezarpen printzipioa
Uhin-interferentzietan gainezarpen printzipioa betetzen da: eskualde beretik, une berean, uhin bi edo gehiago igarotzen direnean, inguruneko puntu bakoitzaren benetako elongazioa uhin bakoitzak bere aldetik sortutako elongazioaren arteko batura da.
Uhin geldikorrak uhin-interferentzien eredu bat da, non anplitudea, maiztasuna eta uhin luzera berdina dute:
y( x ,t)=y1( x ,t)+ y2( x ,t)
y( x ,t)=A∙sin(wt−kx+φ0)+ A∙sin (wt+kx+φ0)
Hari bateko uhin geldikorrak
Bi muturrak finko dituen harietan
Harian eragindako bibrazioek eta muturretako islapenen eraginez uhin geldikorrak sortarazten dituzte.
Harian sor daitezkeen uhin geldikor posibleetako bakoitzak bere maiztasun bereizgarria du, bibrazio modu normala deritzona.
Hariaren muturreko puntuak nodoak dira, puntu horietan ez baitago bibraziorik. Ondoz ondoko bi nodoen arteko distantzia λ/2 denez, sokaren luzera uhin-luzerarekin dago erlazionatuta:
L=n∙λ/2
non n=1, 2, 3, 4....
Horrela, bibrazio modu normal bakoitzari dagokion maiztasuna
kalkula dezakegu hariko uhinen hedapen abiaduraren eta uhin-luzeraren araberakoa baita:
f =v/λ
Maiztasunik txikienari (n = 1) oinarrizko maiztasuna edo
lehenengo harmonikoa deritzo; bigarrenari (n = 2), bigarren
harmonikoa. Eta horrela, elkarren segidan, serie harmonikoa
eratzen da.