Percepción Humana: Umbral, Teorías y Leyes de la Gestalt

Clasificado en Medicina y Ciencias de la salud

Escrito el en gallego con un tamaño de 3,07 KB

Umbral absoluto:

É a cantidade mínima de estímulo que necesitamos para detectar algo (umbral inferior) e tamén a cantidade máxima de estímulo que podemos recibir, é dicir, o límite superior por enriba do cal non sentimos máis (umbral superior).

Umbral diferencial:

É a diferenza de intensidade do estímulo necesaria para notar un incremento ou unha diminución ante un estímulo previo. Canto máis pequeno é o cambio que podemos detectar, maior é a nosa sensibilidade.

Teorías no proceso de percepción

No análise da percepción humana podemos resaltar tres perspectivas psicolóxicas: asociacionista, escola da forma (gestalt) e cognitiva.

Asociacionista (Wundt):

Considera que a percepción é un “mosaico de sensacións”. Sen embargo, a percepción é un todo máis complexo que a suma dos seus compoñentes. Percibir é dotar de sentido a un acontecemento.

Escola da forma, Gestalt (Wertheimer):

Defenden a natureza holística do proceso perceptivo, resumido na frase: “o todo é maior que a suma das partes”.

Cognitiva (Neisser):

Considera que cada individuo aprende a percibir e utiliza esquemas cognitivos (conxunto de coñecementos almacenados na súa memoria) para interpretar a realidade.

A sensación é detectar algo sen saber qué é, mentres que a percepción é recoñecer un obxecto específico.

Principais leis da Gestalt

A.- LEY DE FIGURA Y FONDO: organizamos as sensacións de maneira que se perciba un obxecto ou figura que destaca sobre un fondo.

Leyes de organización perceptiva:

  • LEY DE PROXIMIDAD: agrupamos en unidades os estímulos cercanos.
  • LEY DE SEMELLANZA: agrupamos os estímulos similares en tamaño, forma ou cor.
  • LEY DE CONTINUIDAD: percibimos como unha unidade os estímulos que teñen unha continuidade, aínda que estean claramente separados.
  • LEY DE CONTRASTE: percibimos un elemento polo seu contraste co conxunto.
  • LEY DE CIERRE: percibimos os obxectos como unha unidade completa, aínda que poidan faltar algunhas partes ou estar ocultas.

O fenómeno da constancia perceptiva: trata dun fenómeno que pon de manifesto que a percepción é un proceso de adaptación ao entorno.

Factores que intervén na percepción

As percepcións humanas caracterízanse por ter un deseño determinado, unha forma estable e constante, unhas cualidades sensoriais, carácter de corporeidade e manifestación no espazo obxectivo.

Varios factores inflúen na nosa percepción:

Factores externos:

  • Intensidade: Cualquer modificación estimular soe chamar a nosa atención.
  • Repetición: Ten gran importancia na propaganda comercial.
  • Tamaño: Os obxectos grandes, atraerán a nosa atención con maior probabilidade que os de menor tamaño.
  • Novidade: A percepción de obxectos non habituais fíxase con maior facilidade.

Entradas relacionadas: