Proclamación da II República Española e a Constitución de 1931

Proclamación da II República Española

PROCLAMACIÓN DE LA II REPÚBLICA: #FINAL DEL REINADO DE ALFONSO XIII: Berenguer, Aznar, Pacto de San Sebastián, Elecciones municipales do 12 de abril, Renuncia de Alfonso XIII. #GOBIERNO PROVISIONAL: está formado polos membros do pacto de San Sebastián, dirixidos por Alcalá Zamora que é nomeado presidente. Entre os ministros destacarán os seguintes: Manuel Azaña (ministro da guerra) de esquerda, Indalecio Prieto (ministro de facenda) do PSOE, Largo Caballero (ministro de traballo) do PSOE, Casares Quiroga (ministro de marina) do nacionalismo galego. Alejandro Lerroux decide non entrar neste goberno polo seu marcado carácter de esquerda. Para o 28 de xuño convócanse as eleccións a coste constituintes. Entre os principais problemas que deben resolver están: -autonomías: os nacionalistas proclaman a República de Cataluña fronte ao estado español. Isto faino Francesc Macià, líder de Esquerra Republicana, que fora o partido máis votado nas municipais de Cataluña. Alcalá Zamora consegue negociar con Macià para que espere a que haxa unha constitución e se poida facer legalmente. -Militar: Azaña está preocupado pola división que hai no exército e pola pouca simpatía que xera a República dentro del. A súa idea, para evitar posibles golpes de estado, será que os militares xuren fidelidade á República. Tamén, pechará determinadas academias militares como a de Zaragoza dirixida por Franco. -Laboral: inténtase legislar medidas de mellora para obreiros e campesiños e prodúcese un aumento das afiliacións á UGT. -Relixión: o desexo do goberno provisional de proclamar un estado laico provoca que a igrexa católica, dirixida polo Cardenal Segura, se manifeste en contra da República. Entre as súas queixas está: prohibición de que a igrexa se encargue da educación, posible nacionalización de terras, perda de privilexios. Isto provocará unha onda de ataques cara a conventos e igrexas que o goberno provisional non será capaz de solucionar.

La Constitución de 1931

promulgada en decembro de 1932, será a máis extensa da nosa historia: -define como unha República democrática de traballadores de todas as clases -Soberanía popular: todos os poderes emanan do pobo. -Sufraxio universal: incluídas máis mulleres. -Establécese unha soa cámara; o congreso, cuxos membros son elixidos por eleccións e ten unha dobre función (lexislativa e controlar o goberno). -A República é unha idade ou integral compatible co desenvolvemento das autonomías. -O estado non ten relixión oficial. Non se mantén ao clero e prohíbese á igrexa exercer a educación. -A propiedade privada queda aos intereses nacionais. Nómbrase Alcalá Zamora como presidente da República e como candidato a xefe de goberno a Manuel Azaña que é refrendado polas cortes.

Biennio Reformista

Azaña inicia a reforma militar que tiña planificado: -Juramento de fidelidade á República. -Lei de xubilación: poden xubilarse cobrando o mesmo soldo. -Decide reformar os ascensos rápidos para evitar o exceso de oficiais. Estas medidas non gustan aos militares máis conservadores, sobre todo por estar sometidos ao poder civil. O xeneral Sanjurjo realiza un golpe de estado en Arxelia contra a República que termina fracasando. Para manter a orde republicana, Azaña crea a Garda de Asalto que tampouco será ben recibida polos militares. En canto á relixión, reaparece a reforma relixiosa/educación: xunto ás normas da continuación decreta a disolución da orde dos xesuítas. Isto provoca o rexeitamento á República desde o Vaticano. Para substituír as escolas e a contratación de decenas de miles de mestres. Ao non ter suficientes recursos económicos, será un dos proxectos máis complicados de desenvolver. En canto á reforma autoeconómica: aprobada a constitución, nas cortes trabállase para crear o estatuto de autonomía de Cataluña, que permite crear un goberno autonómico na Generalitat, e un parlamento propio.

Sus competencias serán limitadas. Comeza a traballarse nos estatutos de País Vasco e Galicia. En canto á reforma agraria, Largo Caballero une unha serie de propostas que se concretan coa lei agraria: xornada laboral de 8 horas, prohibición para os propietarios de expulsar aos campesiños das súas terras, poden nacionalizarse terras. Os propietarios sentiranse perxudicados pola lei e os campesiños de máis rexións máis lentas, moi vinculados ao movemento anarquista, deciden ocupar as terras de maneira ilegal. En xaneiro de 1933, prodúcese o incidente de Casas Viejas onde un grupo de anarquistas enfronta á Garda Civil e toma o pobo. O goberno de Azaña envía á Garda de Asalto, que acaba matando aos anarquistas. As consecuencias desta acción será a perda de confianza en Azaña por parte dos deputados, sobre todo dos socialistas, que rompen a súa alianza. En setembro, Alcalá Zamora pídelle a Azaña que dimita e convoca unhas novas eleccións.

Oposición ao goberno de Azaña

Desde 1931 van xurdindo novos partidos de dereita e extrema dereita que non son republicanos: -CEDA: dirixida por Gil Robles, considéranse católicos, moi conservadores e non se definan nin monárquicos nin republicanos. -RENOVACIÓN ESPAÑOLA: dirixida por Calvo Sotelo, defende unha monarquía corporativa similar ao goberno fascista de Italia. -FALANGE ESPAÑOLA: creada polo fillo do dictador Miguel Primo de Rivera, é dicir, José Antonio Primo de Rivera, que aposta por un goberno fascista. -JONS: dirixido por Ramiro Ledesma.- CNT: anarquistas. -PCE: dirixido por Dolores Ibárruri e moi relacionado coa URSS de Stalin.