Revolución Rusa e Stalinismo: Causas e Consecuencias

A Revolución Rusa de 1917

Durante a Primeira Guerra Mundial, en 1917, estalou a Revolución Bolxevique en Rusia. Esta revolución derrocou o tsar, que ata ese momento exercía unha autocracia. O tsar gobernaba por decreto, sen estar suxeito a ningunha constitución. Isto era posible grazas a unha fiel burocracia, un poderoso exército e o apoio da Igrexa Ortodoxa, que constituía un dos seus piares.

A conxuntura da Primeira Guerra Mundial creou en Rusia as condicións idóneas para un estoupido revolucionario. Nin a economía nin a organización política e militar rusas estaban preparadas para unha guerra tan longa e dura. Os campesiños tiveron que enrolarse no exército, o que supuxo un descenso na produción agrícola. Isto provocou un gran malestar entre obreiros e campesiños.

A poboación, desmoralizada, organizouse en soviets. En 1917, estalou a revolución e formouse un goberno provisional, convertendo Rusia nunha república democrática. Pero a lentitude coa que se realizaba a reforma agraria e o mantemento de Rusia na guerra fixeron aumentar o descontento popular e a influencia bolxevique. Estes aspiraban á formación dun goberno de soviets obreiros e campesiños.

O 25 de outubro, os soviets subleváronse e en dez días fixéronse co poder. Co goberno provisional e co apoio do Congreso dos Soviets, Lenin formou un goberno obreiro. As primeiras medidas revolucionarias foron a expropiación de terras, para repartilas entre os campesiños, e das fábricas, que quedaron baixo o control dun comité obreiro.

O Stalinismo

A política stalinista impuxo unha economía e unha sociedade colectivista, co obxectivo de provocar un crecemento que fixese da URSS unha gran potencia industrial. Para iso, seguíronse estas directrices:

• Prohibiuse a propiedade privada.
• Deuse prioridade á industria pesada.
• Instituíuse unha economía dirixida polo Estado, que elaborou plans para mellorar a produción agrícola e industrial.

O resultado foi unha rápida industrialización, pero a agricultura sufriu un atraso considerable. Ademais, descoidouse a produción de bens de consumo. Stalin exerceu unha verdadeira ditadura, na que o Partido Comunista controlaba todos os órganos do Estado. O seu liderado quedou reforzado polo "culto á personalidade" e todos os sospeitosos de opoñerse a el eran acusados de "inimigos do socialismo".