Sufixos alternativos

o galego e a súa historia:o primeiro terzo do S.XX:contexto histórico e situación sociolingúística:a comezos do S.XX Galicia seguía sendo eminentemente rural.O proceso de substitución do galego polo castelán vai vir da man da industrialización e urbanización.O castelán só se empregaba nas cidades e nalgunhas vilas onde residían as clases económicas + poderosas.O galego era indiscutiblemente a lingua maioritaria pero desde o punto de vista do valor e o castelán tiña plenamente consolidado o seu papel cmo lingua dominante.O galego era dakela unicamente a lingua dos campesiños e mariñeiros.En consecuencia,estaba marxinada da escrita e da cultural en xeral.Carecía de rexistros polo k xurden un prexuizos k se intentan superar creando as Irmandades da Fala,o grupo Nós e o Seminario de Estudos Galegos.as irmandades da fala:coa sua creación o galeguismo entra nunha nova fase.Desde a súa fundación en 1840 ata entón vivira as súas fases provincialistas,federalista e rexionalista e non fora ken de ofrecer unha alternatva política viable.Isto cambia notablemente a partir de 1916 e asi o uso do galego reservábase á literatura pero as irmandades da fala consideran k Galicia ten unha prsonalidade propia e k a lingua é a súa + alta manifestación.Os ideólogos k sentan as bases do nacionalismo galego son:antón Villar Ponte e Vicente Risco.a xeración Nós:fundada en 1920 polo Cenáculo ourensán co propósito de europeizar e universalizar a cultura galega,sempre a partir das raíces culturais propias.Os seus directores son V.Risco e Castelao.marco lexislativo e político:xa ao longo do S.XX se tomaron medidas desde o Estado para impoñer o castelán como a única lingua oficial.Coa chegada da Segunda República en 1931 reaparece a loita política

 galeguista e crease o Partido Galeguista k céntrse en lograr a aprobación dun Estatuto de Autonomí para Galicia.Nesta época asistimos a 2 avances cualitativos moi importantes:a nivel cultural(o galego amplía notablemente os seus ámbitos de iso,acadando o rango de lingua de cultura e aumentando o seu prestixo) e a nivel político(a aprobación do Estatuto de 1936 supón o triunfo do nacionalismo).complemento circunstancial e suplemento:CC:indica lugar,modo,cantidade,compañía,instrumento,etc.Nam maioría dos casos esta función non está esixida polo predicado.Os CC + habituais segundo o tipo de circunstancia k expresan son:de modo,de lugar,de cantidade,de tempo,de compañía,de instrumento,de causa e de finalidade.suplemento:é un complemento esixido polos verbos k rezen preposición.Polo tanto é un constituínte necesario para completar o significado do predicado.tipos de morfemas e análise morfolóxica:a derivación é un procedemento morfolóxico de creación léxica k consiste na adición de morfemas derivativosa un morfema léxico ou lexema.prefixos:son os morfemas derivativos k se localizan antes do lexema.Contribúen a formar termos novos con significados diferentes dos da palabra primitiva k derivan.sufixos:aparecen despois do lexema.Podemos distinguir entre sufixos alternativos(achegan matrices de tamaño ou afectividade á significación orixinaria da palabra primitiva) e derivativos(forman novas palabras con significado distinto ao da palabra da k derivan).familias léxicas:e o conxunto de todos os termos k posúen o mesmo lexema. O número de termos k constitúen unha familia léxica é variable.Algunhas palabras primitivas teñen + termos derivados ca outras como mesa,mesiña,sobremesa,etc.