Similitudes y diferencias entre el zarismo y la URSS

Por exemplo, en política exterior teñen similitudes, pois os obxectivos dos zares eran expandirse, ser o irmán maior dos pobos eslavos (o mesmo que a URSS). Outro obxectivo era a expansión cara os mares cálidos (Mar Negro e Mediterráneo). En definitiva, a política exterior de ambos parécese moito, pero sen embargo as motivacións son distintas e o discurso tamén; outra similitude, que o individuo vale pouco no zarismo e na URSS, pois a felicidade colectiva prima sobre as persoas; outra similitude é un aspecto burocrático, o pasaporte interno, que tamén o había no zarismo e na URSS recupérao Stalin (é unha forma de control da poboación, no caso soviético para evitar que os campesiños dos koljóses non escaparan.En definitiva, o zarismo e os bolxeviques diferéncianse en moitas cousas, pero nalgunhas sorprendentemente coinciden. Sistema represivo estalinista: as purgas (contra o propio Partido Bolxevique, contra o Exército soviético e contra os comunistas estranxeiros, entre outros). Logros educativos: remátase co analfabetismo.Realízanse numerosas obras públicas (con man de obra forzada, pero ao fin e ao cabo son obras públicas).Arte: O que se impuxo foi o chamado realismo socialista (moitos artistas acaban nos gulags, ou iso ou pregarse ao realismo socialista, que consistía en non mostrar a realidade como era, senón que había que meter algunha mensaxe polo medio de como se estaba cambiando na dirección correcta).Ata hoxe, o gran mito lexitimador de Stalin é a súa vitoria contra os nazis na 2ªGM. A 2ª GM pasa a convertese no gran mito lexitimador da URSS por encima da Revolución. 1941 Alemaña decláralle a guerra por sorpresa á URSS. Outra experiencia soviética durante a 2ªGm: as deportacións de grupos étnicos sospeitosos (alemáns do Volga, chechenos, coreanos, etc.) Represalias étnicas masivas no ano 1945: hai entre 10-11 millóns de alemáns étnicos que son expulsados de Romanía, os Sudetes, etc. Hai a esperanza no pobo soviético de que todos os sufrimentos, sacrificios, despois do esforzo colectivizador, do esforzo da guerra, que todo iso ten que ter un premio. Comeza a ilusión colectiva, unha esperanza de que despois da guerra o estalinismo se va a moderar, vai a adoptar un trato máis suave co seu propio pobo. Vaise a liberar a cerca de 1 millón de presos dos gulags, moitos deles para marchar cara a fronte. Púxose fin á campaña anticlerical. Fíxose a vista gorda cos hortos privados dos koljóses, porque durante a guerra os koljóses estenderon eses hortos privados. Pero o goberno sabía que a agricultura era moito máis produtiva neses hortos, e fixo a vista gorda con eles e co mercado negro de alimentos. Tamén se liberalizou algo o control sobre os artistas: en particular liberouse a algúns que estaban encarcerados.En definitiva, hai a esperanza de que a posguerra sería moito mellor.