Erantzun zelularra

ANTIGORPUTZ MOTAK: -IgM: lehenak ekoizten. Osagarri sistema aktibatu. -IgG: IgM eta gero. Plazenta zeharkatu eta fetua babestu. Infekzio zaharra adierazi. -IgA: jaioberriak babestu. Listu, muki, esne eta mukietan. -IgD: B linfozitoetan antena gisa. -IgE: alergia prozesuetan parte hartu. Parasitoak ezabatu. ANTGE-ANTGO ERREAKZIOAK: -neutralizazioa: toxina, birusa. zelula mintzean dauden antigorputzek antigenoa blokeatu. Ag ezin da zelula mintzari lotu, egingoo zuen kaltea ekidin. -prezipitazioa: solugarriak eta aske dauden molekulak. Ag-AC ez da solugarria eta prezipitatu. Agen jarduera ezabatu, ezaktibo. Aglutinazioa: aglutinogenoak. Ac birusen, zelulen, bakterioen gainazalean dauden Agei lotu. Sedimentatzen diren agregatuak sortzen dituzte. Opsonizazioa: aglutinaturiko zelula tumoralak, infektaturikoak... Ac zelulen gainazalera lotu. Antigorputzek erraztu egiten dute makrofagoek burutuko duten fagozitosia.

TXERTOAK: -bizi arinduak: birulentzia murriztua duten germen biziekin. Andui arrunta haziz eta manipulazio genetikoaren bidez lortzen dira. Dosi txikiak erantzun humoral eta zelular hobezina ematen dute eta. Adib, tuberkulosia. -hilak: patogeno hilekin. Metodo fisiko edo kimikoz lortzen dira. Arinduak baino dosi handiagoak antigenoa aldatzeko arrisku handiagoa dagoelako. Adib, a hepatitisa. -anti-idiotipikoak: beste izaki bizidun batek sortutako antigorputzak. Antigeno baten aurako Ac1 antigorputzak lortu eta Ac2 antigorputzak sortu. Gero horien aurkako Ac2 antigorputzak sortu, eta hauek antigenoarekin lotu eta ez-aktibatzen dute. GENOMIKA: izaki bizidunen genoma aztertzen duen diziplina. Helburuak: organismo bateko gene guztiak katalogatu, egitura zehaztu... Medikuntza, abeltzaintzan aplikazioak. GGP: helburua gizakiaren genoma ezagutzea. PROTEOMIKA: helburua genoma, zelula edo ehun batek adierazitako proteinen multzoa ikertzea da. Multzo hori proteoma. Teknikak elektroforesi bidimentsionala eta kromatografia, proteinak banatzeko. TERAPIA GENIKOA: oinarri genetikoa duen gaixotasun bat organismoan geneak sartuta tratatzean oinarritzen da. Gene egokiak sartuz garatzen da, akatsak zuzentzeko. Arazoak: -genearen integrazioa zorizkoa da. -in situ eta ex vivo teknikek ez dute proteina kantitate nahiko sortzen. Estrategiak: -ex vitro: gaixoaren zelulak atera eta hazi. Ondoren gene arrunta txertatu eta zelulak berriro sartu. -in vivo: geneak odoletik atera bektoreez lotuta. -in situ: geneak zuzenean ehunetan sartu.