Indar kontzerbakorrak

QUATTROCENTOKO ESKULTURA: 1.-Ghiberti: askatasun handiagoko lana egin zuen, hamar angeluzuzeneko markotan bananduz. Urre koloreko brontzean eginda. Gai desberdinak irudikatzen dira: sorkundea, abel-en heriotza. Ia pintura modukoa konposizioak egin zituen: pertsonai asko, paisaia,... 2.-Donatello: quattrocentoko eskultore handiena izan zen. "david", gorputz gazte eta biluzi hau egiteko eredu naturalak erabili zituen, Arno ibaian bainatzen ziren gazteenak hain zuzen ere. Nabaria da antzinate klasikoaren eragina: gorputz biluzi, eder eta gaztearen goraipamena.

CINQUECENTOKO ESKULTURA: 1.-Michelangelo Buonarroti: eskultore onena, eta, aldi berean, manierismoari ateak zabaldu zizkion lehena, horretarako formak deusezten bera hasi baitzen. Kontzeptuak eta ideiak adierazteko bere baitan zuen bilaketa izpiritual problematikoa maitasun teknikoz erakutsi zuen marmolaren garbitasunaren bidez. Migel Anjel, gazte zelarik edertasun idealizatuta eta klasizismoa zituen buruan, baina denborak aurrera egin zuenheinean, forma barnekoago, adierazkorrago eta malenkoniatsuagoetara eboluzionatu zuen, beti ere indar eta monumentalsun handikoak.

OBRAK: 1.-vatikanoko pietatea: kristo gorpuaren aurrean ama birjina mina lasaia eta dramatismoa barnebildua dauka. 2.-julio II.Aren aita santuaren mausoleoa: hauen artean azpimarragarrienetako bat moises eskultura da. Errenazimentuko estiloaren ezaugarriak ikusten ditugu: anatomiarekiko interesa, konposizio orekatua eta harmoniatsua, perfekzio teknikoa, mugimendua potentzian. Baina aurpegiaren eta gorputzaren adierazkortasunak manierismoaren bidetik eramaten gaitu.