Jainkoaren hiria eta lurreko hiria

Teoria hilemorfikoa: Aristotelesek Platonengandik hainbat ideia Hartzen dauz, baina beste hainbaten aurka dago. Platonek adibidez, mundu Ulergarria (M.U.) eta mundu sentigarria (M.S.) bereizten dauz. Berarentzat M.U. Da benetakoa, idealista baita, eta M.S. Honen kopia bat da. M.U.-ko ideiak Aldaezinak dirala defendatzen dau eta M.S.-koobjektuak aldakorrak dirala. Aristotelesentzat, berriz, mundu bakarra Dago, M.S. Eta hau da erreala, materialista baita, hori dala eta sentsuei Garrantzia ematen deutsa. Nahiz eta Platonen eta Aristotelesen munduen ideia Berdina ez izan, bigarren honek ere objektuen aldakuntza defendatzen dau, Prozesu honen bitartez: lehenengo objektua bera dana (hyle), gero subjektua (objektua bera) eta azkenik izango dana (morphe). Horrexegatik deitzen jako Teoria honi teoria Hilemorfikoa. San Agustin lurreko hiria eta jainkoaren hiria: Grekoen ikuspegi Zikloari (Historian zehar denbora guztian berdina) aurka eginez, San Agustinek historia linealaren (Historiak hasiera eta amaiera bat duela) kontzeptua sortu Zuen, historia beste modu batez ulertu ahal izateko eta historiaren interpretazio Honetan, gertaera bakoitzak bere arrazoia duela prozesu historikoan defendatzen Du. - Alarikok Erroman Egindako sarrerak hiria suntsituta utzi zuen eta horrek krisi handia ekarri Zuen mendebaldeko munduarentzat. San Agustinek, horren aurka “Jainkoaren Hiria” Obra idatzi zuen eta obra horren helburua kristau eliza defendatzea zen eta Hori defendatzeko historia bi hirien arteko borroka bat bezala aurkezten du (Jainkoarena eta munduarena) Gizakiak bi taldetan banatzen dira: Jainkoa Mesprezatuz bere burua Jainkoa baino gehiago maite duten pertsonen taldea eta Jainkoa gauza Guztien gainetik maite duten pertsonen mundua.Hiri biak nahastuta Agertzen dira eta borroka horrek denboraren amaierara arte iraungo du.