Apuntes, resumenes, trabajos, examenes y problemas de Otras lenguas extranjeras de Bachillerato

Ordenar por
Materia
Nivel

La literatura catalana del segle XX

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en catalán con un tamaño de 3,25 KB

Poesia des de 1939 fins als anys 70:

La poesia de tradició simbolista (Defensa de la poesia pura. Exploració del llenguatge i la paraula. Representació de la realitat per mitjà de símbols. Recerca de l'essència de les coses.) Autors: Bartomeu Rosselló-Pòrcel, Màrius Torres, Joan Vinyoli i Rosa Leveroni.

La poesia de tradició avantguardista (Avantguardes històriques: surrealisme, futurisme, cubisme... Importància de l'absurd i del món oníric. Tècniques específiques: poesia visual, escriptura automàtica...) Autors: Josep Palau i Fabre Joan Brossa.

La poesia de tradició realista (Rebuig de l'art per l'art. Reflex de l'experiència personal del poeta. Llenguatge clar i directe. Poesia adreçada a un públic ampli. Compromís polític... Continuar leyendo "La literatura catalana del segle XX" »

LA CRISI DE L'Antic Règim: LA Revolució LIBERAL-BURGESA A Espanya (de la segona meitat del Segle XVIII a 1833).

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en catalán con un tamaño de 3,7 KB

Barroc I NEOCLASSICISME. Barroc- l'estètica del Barroc Emergei a la darreria del S.XVI. És la interpretació estética de l'esperit de la contrareforma i concili de trento. El nou estil propugna una estètica impactant aa través de la grandiositat de les retaules, el contrast llum/foscor, l'acumulació de recursos retòrics en la literatura... A España i Itàlia el moviment arrela amb més brillantot i originalitat. El Barroc trenca amb la llibertat de pensament i el vitalisme renaixentista, pasa a ser una visió pessimista de la vida. Aquesta visió de la vida es tradueix en un nou catàleg de temes artístics com la brevetat de l'existència, la fugacitat del plaer o el sentiment de caducitat, es considera-vida es un somni-món=teatre... Continuar leyendo "LA CRISI DE L'Antic Règim: LA Revolució LIBERAL-BURGESA A Espanya (de la segona meitat del Segle XVIII a 1833)." »

Linguas minoritarias e minorizadas: diferenzas e características

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 4,16 KB

Son aquelas linguas que contan cun número reducido de falantes. Hai que diferenciar este termo do de lingua minorizada. Este termo emprégase para referirse a un idioma que sofreu unha marxinación, persecución ou incluso prohibición nalgún momento da súa historia.

Lingua minoritaria e lingua maioritaria

As etiquetas minoritaria e maioritaria só son aplicables en termos numéricos a unha lingua sempre que se compare con outra nun territorio administrativo dado. Unha lingua autóctona é minoritaria no seu territorio cando a porcentaxe de poboación que a usa é baixa, ben pola chegada de poboación foránea, ben por abandono do idioma por parte do grupo que historicamente a empregou. Pola contra, unha lingua é maioritaria cando a porcentaxe... Continuar leyendo "Linguas minoritarias e minorizadas: diferenzas e características" »

Glosario de Términos Históricos de la Península Ibérica

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 8,55 KB

Aula Rexia : Denominase así ó conxunto de homes ilustres que asesoraban ó reí visigodo nos concilios del reino, también chamada officium palatinum, estaba formada exclusivamente por laicos. Bárbaros: Término pexorativo, por consideralos atrasados, para referirse ós pobos que se atopaban máis alo do limes do Imperio romano e non tiñan a cultura e a lingua latinas. Atraídos por un clima máis benigno e as riquezas do Imperio romano foron aproximándose á fronteira ata que a partir do S. III comezaron a cruzala.Ante a posibilidade de facer fronte a esas incursións, os romanos chegaro a pactos con algúns deses pobos. No século IVd.C conseguiron invadir o Imperio Romano de Occidente. Os hunos ou os xermanos son exemplos de pobos... Continuar leyendo "Glosario de Términos Históricos de la Península Ibérica" »

Tiempos Verbales: Absolutos, Relativos, Aspecto y Formas Atemporales

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 3,16 KB

Tiempos Verbales

Tiempos Absolutos

Los tiempos absolutos son aquellos en los que el instante de la producción del discurso es el punto de referencia. Cualquier acto simultáneo con relación a ese punto requerirá un presente verbal, un pasado o un pretérito que exprese anterioridad o un futuro que exprese posterioridad. Los tiempos absolutos se orientan respecto del momento de la enunciación.

Tiempos Relativos

Los tiempos relativos son formas verbales que toman un punto de referencia distinto del presente de la enunciación. Son el copretérito, antepretérito y pospretérito.

Aspecto Verbal

El aspecto verbal es la categoría que alude a la percepción que tiene el emisor de la acción verbal como algo rematado o no. Hay dos tipos de aspecto:... Continuar leyendo "Tiempos Verbales: Absolutos, Relativos, Aspecto y Formas Atemporales" »

Discurs brutus i Març antoní

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en catalán con un tamaño de 5,76 KB

Discurs de Brutus

- Diatriba: ''Estimes més a César o, a Roma?''

- Disjuntives i distributives

- Qui no vulgui escoltar, que marxi. Per + atenció divideix ciutad. Entre oradors.

- Públic→''romans, amics, compatriotes''= VOCATIUS (el situa al mateix nivell que ell)

-''Així; qué us estimeu més,

   A. q Cèsar visquès però que nosaltres moríssim?''

       Amb consid. Sentimental + xrò conseq. Pràctica -

   B. q Cèsar morís i vosaltr. Visquéssiu com homes lliures?''

      Consid. Sent. - conseq. Pract. +

- Estruct. 3 paral·lelismes, 3 oracions amb mateixa resp.

- Garatía→ paraules, prestigi i amor

-Voluntat com home de mesura, equilibri i seny, diu que ha actuat amb el just terme que pertoca.

(''No s'ha rebaixat res de

... Continuar leyendo "Discurs brutus i Març antoní" »

Alienación Religiosa y Conciencia de Clase en Marx

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 3,11 KB

Alienación Relixiosa

Aceptando a tese básica de Feuerbach de que o ser humano crea a Deus e a relixión, vai máis aló del. Afirma que a alienación relixiosa, máis alá dunha simple proxección espiritual é só un fenómeno derivado da miseria económica e social. A relixión é a expresión mitificada da esencia humana. O home nega as súas excelencias (amor, sabedoría, bondade) e atribúellas a un ser superior pero ilusorio, Deus. Este fenómeno consiste no desdobramento da esencia humana e na proxección da mesma, nese ser estraño, chamado Deus, ante o que o home se somete a pesares de ser a súa creación.

Marx y la Religión

Pero Marx discrepa con Feuerbach, el non ve unha simple tendencia humana cara a o espiritual nesta proxección,... Continuar leyendo "Alienación Religiosa y Conciencia de Clase en Marx" »

La mort a sis vint-i-cinc

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en catalán con un tamaño de 3,9 KB

LA TENDÈNCIA AVANTGUARDISTA

En acabar la G. Civil, alguns autors es van inclinar per recuperar els postulats experimentals de l’Avantguardisme dels anys 30, sobretot del corrent surrealista. En aquesta mirada enrere subjau la voluntat de connectar amb el passat i reprendre una de les tendències literàries que la guerra havia interromput. En aquesta tendència destaca Joan Brossa. Es caracteritza per la ruptura formal i lingüística, la tendència avantguardista es defineix per trencar amb tot allò establit, per aconseguir-ho, es val de diversos recursos per a modificar les estructures sistematitzades. La indagació i experimentació de les possibilitats expressives, experimenta amb tècniques com la introspecció onírica amb la intenció

... Continuar leyendo "La mort a sis vint-i-cinc" »

Unha e tres cadeiras: Arte Conceptual

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 2,21 KB

UNHA E TRES CADEIRAS

Cron: 1965 Autor: Joseph Kosuth Estilo: Arte Conceptual Loc: Toledo Museum of Art (EE.UU) Contexto

Despois da Segunda Guerra Mundial comeza unha nova etapa na arte estreitamente vinculada coa evolución dos tempos. Créanse múltiples e novidosas formas de expresión debidas á total liberdade de creación para reinterpretar a nova realidade. Estas tendencias establecen unha ruptura coas correntes estéticas anteriores, e nelas búscase a orixinalidade e provocar unha nova ollada do espectador ante a obra da arte. #A comezos da década de 1950, unha serie de artistas fixeron desaparecer o obxecto artístico e substituírono pola creación dun acontecemento en formato de espectáculo, a medio camiño entre o teatro e as artes,... Continuar leyendo "Unha e tres cadeiras: Arte Conceptual" »

Grandes pintores españoles del siglo XX

Clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 3,32 KB

Pablo Diego José Ruiz Picasso

Pablo Diego José Ruiz Picasso, naceu en 1881, en Málaga. Morreu en Francia, onde pasou case toda a súa vida, en 1973, aos 92 anos. Primoxénito do matrimonio formado polo pintor vasco José Ruiz Blasco e a andaluza María Picasso López. Seu pai era profesor de debuxo na Escola de Artes. Aos 10 anos a familia trasládase a Coruña, onde o pai dará clases no Instituto Eusebio da Guarda . Pablo iníciase pronto na pintura, por influencia do pai, quen admirado ante o talento do fillo lle cederá os seus propios pinceis. Despois, marchará a estudiar e vivir a Barcelona, onde instala o seu primeiro taller, e máis tarde a Madrid e a París, centro do arte neses anos.

Salvador Dali

Salvador Dali nace en Figueres

... Continuar leyendo "Grandes pintores españoles del siglo XX" »